Zoot woman -Living in a magazine

Μου άρεσε αυτό το κομμάτι από τότε που το πρωτάκουσα (θα είναι 7-8 χρόνια),εντάξει δεν είναι και κάποιο αριστούργημα αλλά καταφέρνει να "ενώνει" τον ρομαντισμό και την αθωότητα των 80's με τον μουσικό ρεαλισμό της νέας χιλιετίας...κάτι σαν γέφυρα δηλαδή.Ακούστε το...

EIZO Flexscan S1932

Χθες παρέλαβα την ΕΙΖΟ S1932 SH ,19 ιντσών (SH=με την βάση στήριξης που μοιάζει με πόδι.. πάπιας όπως φαίνεται στην αριστερή οθόνη της φωτογραφίας .Η οθόνη με τον βραχίονα που φαίνεται στα δεξιά φέρει τον κωδικό SE).Το πάνελ αυτό ήρθε σε αντικατάσταση μιας εξαιρετικής σε απόδοση παρά τα πολλά χρονάκια CRT sony G520 που φορούσε έναν trinitron καθοδικό .Η S1932 φορά panel s-pva κατασκευής samsung αν θυμάμαι καλά .Επιλέχθηκε οθόνη με το συγκεκριμένο πάνελ κάθως τα συγκεκριμένα χ-pva panels μαζί με τα κορυφαία s-ips είναι τα μόνα που μπορούν να αναπαράγουν χρώματα αρκετά κοντά στην "πραγματικότητα" και να έχουν και ικανοποιητικές γωνίες θέασης.Η οθόνη διαθέτει πάρα πολλές ρυθμίσεις που βοηθούν στο fine tuning και εξαιρετική ποιότητα κατασκευής ανάλογη του ονόματος ΕΙΖΟ.
Οι πρώτες εντυπώσεις από την οθόνη είναι θετικές κατά κύριο λόγο... ακριβώς όπως περίμενα να έιναι από μια οθόνη ανάλογου κόστους και είδους.Στα θετικά βέβαια και πάντα σε σύγκριση με το "μπαούλο" των 50-60 kg crt της Sony είναι το μέγεθος φυσικά -φυσικά, βαρος , μειωμένη κατανάλωση κλπ... τα γνωστά δηλαδή θετικά των lcd's .Aπό πλευράς εικόνας τώρα υπερτερεί σε ευκρίνεια ,γεωμετρία, είναι αρκετά πιο "ξεκούραστη" ...δίνει σκληρή μάχη στον τομέα των χρωμάτων όπου χάνει οριακά -αν χάνει- αλλά χάνει μάλλον καθαρά στην απεικόνιση του μαύρου που μπορεί να μην είναι το άθλιο σχεδόν γκρι των ΤΝ πανελς ,και να ΕΙΝΑΙ μαύρο ...αλλά δεν φθάνει το σχεδόν τέλειο του "κτήνους" της sony .Πάντως κρίνεται απολύτως ικανοποιητικό για το είδος του πάνελ .
Τώρα από θέμα ghosting ,input lag κλπ δεν παίζω πια παιχνίδια και δεν μπορώ να κρίνω ,πάντως σε δύο ταινίες που την δοκίμασα τα πήγε περίφημα .Βέβαια λίγο lag παρατήρησα κουνώντας πάνω -κάτω με μεγάλη ταχύτητα την σελίδα της γκαλερί μου και το παρατήρησα στα πλάγια της σελίδας .... προσωπικά δεν με ενδιαφέρει καθόλου απλά το αναφέρω και πάντα σε σύγκριση με το crt θηρίο ,ίσως να οφείλεται και στην κάρτα γραφικών.Από γωνίες θέασης τα πάει σχετικά καλά και πάλι. 178/178 μοίρες δίνονται από τον κατασκευαστή ,τα χρώματα βέβαια αλλοιώνονται αρκετά καθώς πλησιάζουμε το όριο αυτό και για κάποιον που έχει συνηθίσει να δουλεύει σε crt ίσως αυτό τον ξενίσει κάπως. Γενικά πάντως καμία σχέση με άλλες φθηνές υλοποιήσεις.
Bleeding δεν παρατήρησα .Eπίσης κανένα κολλημένο/καμένο pixel. Συνολικά λοιπόν πρόκειται για μια πολύ καλή οθόνη που μπορεί να κοστίζει σχετικά ακριβά αλλά μπορεί να αποτελέσει μια καλή οθόνη γενικής χρήσης με έμφαση στην επεξεργασία εικόνας/φωτογραφίας αντάξια του μεγάλου ονόματος του κατασκευαστή της.Την συνιστώ ανεπιφύλακτα λοιπόν.

Ο έγχρωμος κόσμος

Είμαι καθαρά φωτογράφος που αγαπά το α/μ με ότι καλό ή κακό συνεπάγεται κάτι τέτοιο. Νομίζω ότι ταιριάζει πολύ καλύτερα με την όλη μου ψυχοσύνθεση η μίνιμαλ αισθητική που πρεσβεύει η ασπρόμαυρη φωτογραφία.Κάποιες φορές όμως μου αρέσει να κοιτώ τον κόσμο "full of color" όπως λέμε στα Ελληνικά.. πληθωρικό γεμάτο χρώματα , βασισμένο στο παιχνίδι τους ,στις αντιθέσεις και στους συνδυασμούς τους. Μου αρέσει απλά να "βλέπω" φωτογραφικά τον "έγχρωμο" κόσμο...

Οι φωτός τραβήχθηκαν πέρισυ στην Ελευσίνα .

Φως ...Η "ιστορία" της λήψης μιας φωτογραφίας

Ένα ζεστό καλοκαιρινό πρωινό πέρυσι βγήκε αυτή η φωτογραφία με την μικρή -ελαφριά αλλά αξιόπιστη αναλογική Pentax ΜΖ 30 που "φορούσε" έναν φακό Pentax DA 12-24mm ,f4.

Μέσα στο ερειπωμένο κτήριο είδα αυτή την ακτίνα φωτός να διασχίζει σχεδόν διαγώνια τον χώρο ,προσπάθησα και κατάφερα να σηκώσω αρκετή σκόνη-χώμα με τα πόδια μου από το έδαφος ώστε να "τονιστεί" αυτή ακτίνα... et Voilà έγινε το κλικ .Μετά μέ βέβαια άρχισε ο βήχας κλπ από την σκόνη αλλά ...χαλάλι.

Λίγα λόγια ακόμη για τον φακό : πρόκειται για έναν τίμιο φακό για τα χρηματά που κοστίζει (όταν αγοράστηκε από εμένα πριν καιρό μου κόστισε γύρω στα 660Ε στον Γαλαίο πολύ καλή τιμή για Ελλάδα τότε).Βασικότερο μειονέκτημα του ότι παρουσιάζει λίγο Purple fringe με ανοιχτά διαφράγματα και σε συνθήκες έντονου κοντράστ πράγμα το οποίο δεν με απασχολεί ιδιαίτερα γιατί αφενός μπορεί να αφαιρεθεί με επεξεργασία και αφετέρου γιατί είμαι καθαρά. φωτογράφος που ασχολείται με το Α/Μ.
Ο φακός αυτός δεν είναι Full frame , εγώ όμως τον χρησιμοποιώ κάποιες φόρες σε αναλογικό σώμα γιατί κάτω από τα 17-16mm προσφέρει έντονο φυσικό βινιετάρισμα κάτι που προσωπικά μου αρέσει σε κάποιες λήψεις.Ο DA 12-24 είναι ο μοναδικός φακός DA και ένας από τους δύο μόνον zoom φακούς που διαθέτω (προτιμώ primes) ,όλοι οι υπόλοιποι είναι FA φακοί ,ή παλαιότεροι βιδωτοί για την Pentax spotmatic και τις άλλες μηχανές με μοντούρα Μ42που διαθέτω... και έιχε αποκτηθεί για την μοναδική μου ψηφιακή μηχανή , μια πτωχή πλην τίμια *ist DS με σκοπό όπως ήδη έχω αναφέρει να εκμεταλλευθώ και αυτό το εφέ(vignetting) σε κάποιες από τις "αναλογικές" μου λήψεις.
Aπό ένα εστιακό μήκος και πάνω συγκεκριμένα γύρω στα 17-18mm και χωρίς την χρήση του hood ( το οποίο ο φακός δεν βινιετάρει τόσο ώστε να φαίνεται ενοχλητικό...από ένα σημείο και έπειτα δεν βινιετάρει καθόλου.
Στην πρώτη λοιπόν λήψη που παρουσιάζω εδώ το βινιετάρισμα δεν είναι έντονα ορατό γιατί η λήψη πραγματοποιήθηκε γύρω στα 17' ίσως 18mm .Φιλμ ήταν το FP4+ της ilford και εμφανιστής ο Τetenal ultrafin ή ο Rodinal special ..δεν θυμάμαι πια να σας πω στα σίγουρα.

Φωτογραφική απραξία

Είναι κάποιες φορές που νιώθεις την επιθυμία να φωτογραφίσεις αλλά απλά δεν σου βγαίνει.Προχωράς στον δρόμο και "βλέπεις" συνεχώς φωτογραφίες ...μα δεν έχεις μαζί σου μια κάμερα -κάποτε πάντα την είχες μαζί σου.Μιλάς με φίλους και κανονίζεις φωτογραφικές εξορμήσεις μα στο τέλος πάντα αυτές αναβάλλονται για τον Α ή Β λόγο -συνήθως χωρίς λόγο.Εντάξει λοιπόν, έχεις "πέσει" σε φωτογραφική απραξία ...Μπορεί και να κρατήσει αρκετό καιρό αυτή η φωτογραφική απραξία που συνήθως συνοδεύεται από αυτοκριτική πάνω στο προηγούμενο έργο σου και σκέψεις που θα σε βοηθήσουν να κατασταλάξεις σε πολλά πράγματα .Αυτη η φωτογραφική απραξία μπορεί να είναι και σωτήρια πολλές φορές γιατί θα σε κάνει όταν τελειώσει -γιατί κάποτε τελειώνει -να κάνεις αυτό το μικρό βηματάκι μπροστά ...αυτό το βηματάκι που θα αποτελέσει την αρχή μιας ακόμη πορείας σου στο φωτογραφικό συνεχές .Είναι η εποχή που κάθεσαι "μέσα" και βγάζεις φωτογραφίες όπως αυτές...

"Kαλλιτέχνες"

Είναι κάποιοι που προσπαθούν απεγνωσμένα να γίνουν "καλλιτέχνες"...ακόμα και αν υπάρχει το ψήγμα αυτού που ονομάζουμε "ταλέντο" μέσα τους αυτοί προσπαθούν να το "τραβήξουν" να το "ξεχειλώσουν" τόσο πολύ ώστε να ικανοποιήσουν την μεγάλη ανάγκη του να γίνουν γνωστοί ή καλύτερα αναγνωρίσιμοι στον "χώρο" που στο τέλος αυτή τους η προσπάθεια γίνεται εύκολα φανερή ,οι κινήσεις προβλέψιμες και δυστυχώς για αυτούς και το "τέλος"... τόσο απλά προδιαγεγραμμένο.

Ο ...Λάζαρος!

Τελικά ο HAL(ο αρχαίος P3 που χρησιμοποιώ ως server για την προσωπική μου γκαλερί) από σήμερα το μεσημέρι είναι ξανά στην ζωή.
Μετά από αρκετή σκέψη ,την ...επέλαση της εφορίας και γενικά έλλειψη ρευστού, αποφάσισα να μην προχωρήσω στην αγορά καινούργιου υπολογιστή αλλά να προχωρήσω στην αλλαγή της καμμένης μητρικής με μια άλλη με παρόμοιο chipset την οποία μου έδωσε καλός φίλος μιας και ο ίδιος δεν την χρησιμοποιούσε πια.Έτσι λοιπόν σήμερα το πρωί αν και με πολύ άσχημη διάθεση λόγω μιας τροφικής δηλητηρίασης που με ταλαιπώρησε χθες πραγματοποίησα με επιτυχία την... μεταμόσχευση και έτσι ο HAL βρίσκεται ξανά στην "ζωή" και η γκαλερί μου είναι πάλι on line.Μετά από αυτό o HAL μετονομάζεται σε ...Λάζαρο για να μην πω .. highlander!!
Αφιερώνω λοιπόν αυτήν την φωτογραφία σε όλα τα μηχανήματα που μας υπηρέτησαν πιστά και αφέθηκαν -ίσως και πρόωρα κάποιες φορές -να σαπίζουν πεταμένα και ξεχασμένα ...Μα τι λέω ,εδώ πολλοί "άνθρωποι" φέρονται έτσι και χειρότερα σε ζώα και ανθρώπους ...

Η συνειδητοποίηση της μετριότητας

Είναι κάποιες φορές που κοιτώντας φωτογραφίες κάποιων φωτογράφων πραγματικά χαίρομαι τόσο πολύ γιατί πέρα από την ομορφιά του να ανακαλύπτω κάτι πολύ όμορφο με κάνουν να συνειδητοποιώ την δική μου φωτογραφική μετριότητα ,κάτι που κάποιες φορές μπορεί να αποδειχθεί αρκετά δημιουργικό στο να προχωρήσει κάποιος ένα σκαλί παραπάνω. Είμαι πραγματικά ευγνώμων λοιπόν σε κάποιους ανθρώπους που μέσα από την δουλειά τους με κάνουν να προσπαθώ να δω τον κόσμο διαφορετικά και αυτό νιώθω την ανάγκη να το αναφέρω εδώ...

Burning from the inside/The return part II...

Μετά από αρκετό διάστημα εμφάνισα τελίκα και το τελευταίο φιλμάκι από την δεύτερη επίσκεψή μου στην καμμένη Πάρνηθα.Ως εμφανιστής χρησιμοποιήθηκε ο αγαπημένος μου Rodinal της Agfa , φίλμ ήταν το Τri-x 400 της Kodak .Επίτηδες προτίμησα αυτόν το συνδυασμό και όχι για παράδειγμα τον συνδυασμό Tri-x/Xtol γιατί ήθελα το τελικό αποτέλεσμα να έχει αρκετό κοντραστ αλλά και κόκκο...

Εγχρωμες προσπάθειες...

Για κάποιον που έχει συνηθίσει να βλέπει τον κόσμο σε α/μ μέσα από τον φακό της φωτογραφικής του μηχανής κάθε προσπάθεια να φωτογραφίσει με ε/γ φιλμ αποτελεί μια μικρή πρόκληση θα έλεγα. Η κατάσταση περιπλέκεται ακόμη περισσότερο όταν χρησιμοποιείς μια φωτογραφική μηχανή για πρώτη φορά όπως έγινε με εμένα και την Αgfa click .
Τέλος πάντων μιας και βρέθηκαν σχεδόν τυχαία στην κατοχή μου μερικά ε/γ φιλμς αποφάσισα πριν κάνα μήνα να κάνω το πρώτο "δοκιμαστικό "της Agfa click τραβώντας ε/γ.Το αποτέλεσμα δεν ξέρω αν είναι καλό πάντως σίγουρα θα το ξαναπροσπαθήσω και άλλες φορές μιας και μου αρέσει να "παίζω" τελικά και με το χρώμα άσχετα αν το έχω εδώ και αρκετά χρόνια παραμελήσει. Ορίστε λοιπόν δύο έγχρωμες φωτογραφίες με την agfa click -το φίλμ εμφανίστηκε άθλια σε εργαστήριο της γειτονιάς-και μια επίσης ε/γ φωτογραφία με την πιστή μου Holga 120CFN η οποία παρατίθεται στην αρχή...

Burning from the inside/The return

Πρόσφατα επισκέφθηκα μετά από χρόνια ξανά -δύο φορές μάλιστα -την καμμένη πια Πάρνηθα σε μια προσπάθεια να "δω" την καταστροφή μέσα από τον φακό μου και παράλληλα να καταγράψω όσο μπορώ την προσπάθεια της φύσης να γεννηθεί ξανά.Στις δύο αυτές εξορμήσεις μου χρησιμοποίησα 3 φωτογραφικές μηχανές. Την μεσαίου φορμά 6Χ6 pentacon six με τον 50mm/4 Carl Zeiss Jena Flektogon ,την Pentax Z1 με φακούς τoυς FA 35mm/2 και 50mm/1.4 καθώς και την Pentax *ist DS αποκλειστικά με τον DA 12-24/ f4. Δυστυχώς δεν έχω προλάβει να εμφανίσω παρά μόνο ένα 135 και ένα 120 φιλμ .Φωτογραφίες μπορείτε να δείτε εδώ.

θα προστεθούν και άλλες όταν βρω τον χρόνο να εμφανίσω...

Go away white-Bauhaus

Τις τελευταίες ημέρες υποφέρω από μια φριχτή ίωση που με έχει "τσακίσει" στην κυριολεξία αλλά μου έχει δώσει και την ευκαιρία να ασχοληθώ λιγάκι περισσότερο με κάποιους δίσκους(cd εννοώ, μην τρελαίνεστε...) που ήθελα να ακούσω με προσοχή και δεν έβρισκα τον χρόνο ή δεν είχα την διάθεση.Ενας από αυτούς λοιπόν είναι το καινούργιο άλμπουμ ("first studio recording since 1983" παρακαλώ- όπως γράφει και στο εξώφυλλο )των "ηρώων" της εφηβείας μας των Bauhaus.Για μένα oi Bauhaus ήταν η μπάντα που τότε στις αρχές της δεκαετίας του 80 συνδύαζε ΟΛΑ όσα μου άρεσαν εκείνη την εποχή ...την δύναμη και την ενέργεια ενός punk γκρουπ , τον λυρισμό την ευαισθησία το μυστήριο του λεγόμενου dark/goth κινήματος(εντάξει αυτοί ήταν εκ των ιδρυτών έτσι και αλλιώς) την θεατρικότητα του Bowie με την φινέτσα του Brian Ferry, μαζί με τις μετα-ψυχεδελικές underground -Κrautrock αναζητήσεις και τόσα πολλά ακόμη...
Αξέχαστες εποχές ...δεν λέω.
Τα χρόνια περάσαν βέβαια η επαφή μου με τους Bauhaus όμως δεν σταμάτησε στα χρόνια που ακολούθησαν μέσω των "αναζητήσεων" των μελών τους ( Tones on Tail, Dalis Car ,Love and Rockets)καθώς και των εξαιρετικών προσωπικών δίσκων του Peter Murphy κλπ .
Φτάσαμε έτσι αισίως στο Μάρτιο του 2008 όπου κυκλοφόρησαν μετά από 25 χρόνια το "Go away white" το οποίο τελικά θα αποτελέσει και τον επίλογο τους στην μουσική σκηνή ως Bauhaus σύμφωνα με τα λεγομενά τους.
Και εδώ αρχίζουν οι απορίες μου...
Μα καλά βρε παιδιά ,μπορεί να υπάρξει καλύτερος επίλογος για μια μπάντα από το αριστουργηματικό "Burning From the Inside " του 1983?Ποιος ο λόγος της κυκλοφορίας ενός άλμπουμ όπως το "Go away white"τόσα χρόνια μετά?Τι έχει να προσθέσει ως "επίλογος" αυτός ο δίσκος στην ιστορία των Bauhaus? η απάντηση είναι για μένα δυστυχώς τίποτα...
Οχι, ο δίσκος δεν είναι κακός με την έννοια των σκουπιδιών που μας κατακλύζουν πια ,το πρόβλημα είναι ότι δεν έχει λόγο ύπαρξης εν έτη 2008.Δεν έχει έχει να δώσει ΑΠΟΛΥΤΩΣ τίποτα σε όλους εμάς τους 40άρηδες και βάλε σήμερα- φανς των Bauhaus .ότι είχαμε να "πάρουμε " το πήραμε και με το παραπάνω με τα αριστουργηματικά LP's των αρχών της δεκαετίας του 80.
Μα και στους νεώτερους δεν έχει να προσφέρει νομίζω πολλά..πέρα από μια αίσθηση ότι μπορούν το 2008 να "μεταφερθούν" για λίγο κάπου εκεί στα 1981 τίποτα περισσότερο δεν έχει να τους πει.
Τελικά το πρόβλημα του δίσκου είναι ακριβώς αυτό...ότι δείχνει να έχει σταματήσει το χρόνο στα 1981 ,κάπου ανάμεσα στο "Mask" και το "The sky's gone out".
Οχι απλώς να τον έχει σταματήσει δηλαδή, αλλά να τον έχει ΠΑΓΩΣΕΙ κυριολεκτικά.Από τα πρώτα δευτερόλεπτα του "Too Much 21st Century" είναι φανερό ότι ακούς τους Bauhaus να παίζουν το αδελφάκι του "Kick in the eye" που κόπηκε από το "mask" και κρατήθηκε κλεισμένο σε ένα συρτάρι για ηχογραφηθεί τόσα χρόνια αργότερα και να δει το φως .
Στο ίδιο περίπου μοτίβο και ύφος και τα υπόλοιπα κομμάτια του άλμπουμ το οποίο επαναλαμβάνω μοιάζει να έχει μείνει παγωμένο στον χρόνο τόσο πολύ ώστε το "Βurning from the inside " του 1983 να ακούγεται πολύ πιο σύγχρονο σήμερα ως ήχος !
Αν ζούσαμε ακόμη στα 1982 όλα θα ήταν μια χαρά ,δεν ζούμε όμως και το πρόβλημα είναι ότι
ακολούθησαν και άλλες δουλειές από τον Peter και τον Daniel οι οποίες έθεσαν τον πήχη πολύ ψηλά και κυρίως μέσα από αυτές φαινόταν μια ΕΞΕΛΙΞΗ και μια "συνέχεια" ...εδώ έχουμε απλά ένα πισωγύρισμα χωρίς λόγο.
Τέλος πάντων , εγώ θα ξεχωρίσω το "Too Much 21st Century" , το "Saved" καθώς και το "adrenalin" ως τα πιο ενδιαφέροντα του cd.
Επαναλαμβάνω ο δίσκος δεν είναι κακός και ευτυχώς δεν σπιλώνει στην μνήμη μας την "τιμή" των Bauhaus, απλά είναι εκτός τόπου και κυρίως ...χρόνου.
Όπως είπε και ένας φίλος σε συζήτηση που είχαμε επ αυτού , "τι περίμενες ρε φίλε μετά από τόσα χρόνια ...πάλι καλά να λες"!

Τεσπά, σκεφτείτε επί 25 χρόνια να έβγαζαν οι Βauhaus έναν δίσκο κάθε 2 χρόνια όπως τόσοι και τόσοι άλλοι που μας καταστρέφουν συστηματικά τις αναμνήσεις για να γεμίσουν τις τσέπες τους και δεν διαλύουν μια και καλή.Ευτυχώς δεν κατάντησαν έτσι οι Bauhaus.Tουλάχιστον φαίνεται πως γλυτώσαμε από αυτό το μαρτύριο.Από την άλλη ενώ η αρχική μου σκέψη ήταν ,ότι κάναν τον δίσκο και το reunion απλά για να τα "τσεπώσουν" διαβάζοντας όμως ότι δεν πρόκειται(ευτυχώς) να το συνεχίσουν δείχνουν να σώζουν τελικά κάπως την παρτίδα .

Well ,όσοι είναι πολύ "κολλημένοι" ας το πάρουν το cd , οι υπόλοιποι...(τελικά μάλλον και εγώ πρέπει να 'μαι ακόμη πολύ κολλημένος)

Tα κομμάτια του άλμπουμ

1. "Too Much 21st Century"
2. "Adrenalin"
   
3. "Undone"
   
4. "International Bulletproof Talent"
   
5. "Endless Summer Of The Damned"
   
6. "Saved"
   
7. "Mirror Remains"
   
8. "Black Stone Heart"
   
9. "The Dog's A Vapour"
   
10. "Zikir"
    

--------------------------------------
Αυτά προς το παρόν, προσεχώς θα πούμε 2 κουβέντες και με την κυρία Siouxsie Sioux...

Johnny Cash -Hurt

O Trent Reznor των Nine inch Nails έγραψε ένα καλό τραγούδι ,ο θρυλικός μαυροντυμένος cowboy Johnny R. Cash το "πέρασε" μαζί του στην αθανασία λίγο πριν μας αφήσει .
Αν λοιπόν σας έρχονται δάκρυα στα μάτια όταν το ακούτε ,μην ντρέπεστε , να ξέρετε για πάντα ότι δεν είστε μόνοι σας...

Strange kind of love-Peter Murphy

"A strange kind of love
A strange kind of feeling
Swims through your eyes
And like the doors
To a wide vast dominion
They open to your prize..."


O μεγάλος Peter Murphy ερμηνεύει ,ένα από τα πιο αγαπημένα μου κομμάτια ...
Μαζί του οι Trent Reznor, Jeordie White(κιθάρα), και Atticus Ross.

Agfa Click II

Σας παρουσιάζω με χαρά μια από τις Toy Cameras που διαθέτω την όμορφη Γερμανίδα με το όνομα Αgfa click II .
H Agfa click Ι και ΙΙ βρισκόταν σε παραγωγή από το 1959 μέχρι και το 1970 και αποτέλεσε την διάδοχο της Αgfa Clack .Oυσιαστικά πρόκειται για μια "κόμπακτ" μηχανή χαμηλής τιμής μεσαίου φορμά 6Χ6 εκείνης της εποχής .Ο φακός της είναι ένας achromat 72,5 mm .η μηχανή παρέχει μια ταχύτητα κλείστρου γύρω στο 1/30 καθώς και τηλεσκοπικό viewfinder για την σκόπευση.
Είναι μια πραγματικά όμορφη toy camera και πιστεύω ότι θα κάνει καλή"παρέα" με τις υπόλοιπες κυρίες της μικρής συλλογής μου(Ηοlga,Felica ,kodak 155X και προσεχώς Diana).Φωτογραφίες τραβηγμένες με την CLICK θα σας δείξω σύντομα.Η φωτό τραβήχθηκε με την ist DS και τον FA 35mm , f2

Song to the Siren

----------------------------------------------------

--------------------------------------------------------------

Πέρασαν κιόλας 24 χρόνια απο το 1984 που η κολεκτίβα των This Mortal Coil διασκεύασε αυτό το υπέροχο τραγούδι του Τim Buckley. 24 χρόνια και κάποιες νύχτες ακόμη την ακούω να μου ψιθυρίζει :

"Swim to me, swim to me, let me enfold you.
Here I am. Here I am, waiting to hold you..."

όπως τότε ....

Fisherman's blues-The Waterboys

I wish I was a fisherman
tumbling on the seas
far away from dry land
and its bitter memories
casting out my sweet line
with abandonment and love
no ceiling bearing down on me
save the starry sky above
with Light in my head
and you in my arms

I wish I was the brakeman
on a hurtling, fevered train
crashing headlong into the heartland
like a cannon in the rain
with the beating of the sleepers
and the burning of the coal
counting the towns flashing by
in a night that's full of soul
with Light in my head
and you in my arms

I know I will be loosened
from the bonds that hold me fast
that the chains all hung around me
will fall away at last
and on that fine and fateful day
I will take me in my hands
I will ride on the train
I will be the fisherman
with Light in my head
and you in my arms....

--------------------------------------------------------------------------------------------------

Holga 120CFN /Delta 100 pro/Tetenal ultrafin

Patti Smith's Polaroids

"Sometimes, if I crave silence I turn to my Land 250. The experience of taking Polaroids connects me with the moment. They are souvenirs of a joyful solitude."

H μεγάλη Patti Smith -δεν νομίζω να χρειάζεται κάποιος πληροφορίες για το ποια είναι και τι έχει προσφέρει στη μουσική και όχι μόνο σκηνή-εκθέτει στο ίδρυμα Cartier στο Παρίσι (από 28 Μαρτίου μέχρι 22Ιουνίου) μεταξύ των άλλων και μια σειρά φωτογραφιών της που τραβήχτηκαν με μία Polaroid 250 κατά την διάρκεια μιας περίοδου 40 ετών(1967-2007) .'Οποιος βρεθεί στην "πόλη του φωτός "λοιπόν το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα θα έχει την ευκαιρία να δει την "δουλειά" της Patti.

ΥΓ1.Εδώ το βίντεο του Summer Cannibal σε σκηνοθεσία του γνωστού φωτογράφου Robert Frank

ΥΓ2.
Άσχετο ,άλλα η ενέργεια και η ποιότητα που βγάζει η Patti live είναι απίστευτη.θα ρθει και φέτος στο Rockwave ,όσοι δεν την έχετε δει live να μια ευκαιρία ακόμη γιατί τα χρόνια περνάνε...

Burning from the Inside

Σας έχει τύχει να βρείτε μια χρονοπύλη και όταν περάσετε το κατώφλι της να βρεθείτε στο ..ζοφερό μέλλον?Εμένα μου έχει συμβεί λοιπόν !!
Τώρα θα σκέπτεστε πάει αυτός την τρελάθηκε και πήρε τα βουνά.Λοιπόν για το πρώτο ακόμα δεν έχω πάρει την τελική βεβαίωση από τον ψυχίατρο αλλά το δεύτερο οπότε μου δίνεται η ευκαιρία το κάνω!!
Πάντως σε μια από αυτές τις "χρονοβόλτες" μου, είχα πάρει μαζί μου και μια φωτογραφική μηχανή -ως συνήθως -για να αποτυπώσω τις αναμνήσεις μου από το ταξίδι ...Σας παρουσιάζω εδώ λοιπόν δυο από τις "αναμνηστικές"φωτογραφίες μου μου από το ...τότε "μέλλον" όπως το είδα μέσα από τον φακό της μηχανής μου .μα σήμερα πια ...παρελθόν.
Εντάξει το παραδέχομαι ότι σας μπέρδεψα τελείως , να σας εξηγήσω λοιπόν ...
Πριν από μερικά χρόνια ένα κυριακάτικο πρωινό,είχα επισκεφθεί την χιονισμένη και ζωντανή ακόμη τότε Πάρνηθα.Πριν την μεγάλη καταστροφή των πυρκαγιών του καλοκαιριού.
Το τοπίο αλλά και η όλη ατμόσφαιρα που επικρατούσε θυμάμαι ότι ήταν απόκοσμη όσο και μαγευτική.
Η ομίχλη και το χιόνι που κάλυπτε το δάσος ήταν σαν να σε μετέφερε σε άλλες εποχές.
Ξαφνικά κοιτώντας γύρω μου και βλέπωντας τους γυμνούς κορμούς και τα κλαδιά να φαίνονται σχεδόν απόκοσμα στα μάτια μου φαντάστηκα ότι όλα αυτά δεν ήταν παρά μια ψευδαίσθηση και στην πραγματικότητα βρισκόμουν μέσα σε ένα κατεστραμμένο- καμένο δάσος!
Εικόνα από το ..μέλλον ??Με την ταπεινή Zenit 12xp που είχα μαζί μου τότε τράβηξα σχεδόν όλο το φιλμάκι - ένα Τrix 400 -που είχα φορτωμένο....
Το "όνειρο" που ζούσα άρχισε να μην μου αρέσει καθόλου και αυτή η πιθανή εκδοχή να με τρομάζει.Γυρίζοντας πίσω σκεφτόμουν πραγματικά πόσο κρίμα θα ήταν και πόσο τραγικό να συμβεί μια τέτοια καταστροφή στην περιοχή.Εμφανίζοντας το φιλμ μετά από αρκετούς μήνες ονόμασα αυτήν την σειρά φωτογραφιών "Burning from the inside" προφανώς επηρεασμένος από τον τίτλο του υπέροχου άλμπουμ των Bauhaus.Για χρόνια σκεφτόμουν σχεδόν με με τρόμο μήπως η εικόνα αυτή από το μέλλον που είχα "δει -επισκεφθεί"γίνει πραγματικότητα.Δυστυχώς το καλοκαίρι που πέρασε η εικόνα αυτή έγινε η θλιβερή πραγματικότητα...αυτό που φοβόμουν συνέβη και νομίζω πως πρέπει να κάνουμε ΟΛΟΙ μας ότι περνά από το χέρι μας κάτι τέτοιο να ΜΗΝ ξανασυμβεί.
Την μέρα εκείνη που έβρεχε στάχτη στην Αθήνα κοιτώντας ξανά όλη την σειρά των φωτογραφιών συνειδητοποίησα ότι τα δάκρυα μόνο δυστυχώς δεν αρκούσαν να σταματήσουν το κακό....
---------------------------
Ολόκληρη την σειρά -με την προσθήκη ελάχιστων φωτογραφιών που τραβήχτηκαν αλλού- μπορείτε να την δείτε εδώ

Josef Sudek-O Ποιητής της Πράγας

Πολλές φορές κάποια πράγματα είναι βαθιά κρυμμένα μέσα μας και περιμένουν ένα ερέθισμα
εξωτερικό για να αποκαλυφθούν.
Το ερέθισμα στην συγκεκριμένη περίπτωση δόθηκε σε εμένα μέσα από το φωτογραφικό έργο του μεγάλου Τσέχου φωτογράφου Josef Sudek.
Ο Josef Sudek είναι ο αγαπημένος μου φωτογράφος αυτό δεν το κρύβω από κανέναν .Από την πρώτη στιγμή που είδα φωτογραφίες του πραγματικά συγκλονίστηκα και κάθε φορά που βλέπω το έργο του μεγάλου αυτού Φωτογράφου (με Φ) νιώθω να ανακαλύπτω μια καινούργια πλευρά του εαυτού μου λησμονημένη και άγνωστη ακόμα και από εμένα τον ίδιο.

Σαν κάτι να βρίσκεται μέσα μου κρυμμένο και με την βοήθεια των φωτογραφιών του Sudek να βρίσκει την διέξοδο που του πρέπει "γεμίζοντας" με παράλληλα με υπέροχα συναισθήματα, ...unkown pleasures...
Ας αναφέρω εδώ και κάποια πράγματα για την ζωή και το έργο του Sudek λοιπόν. Ο Josef Sudek γεννήθηκε στις 17 Μαρτίου του 1896 στο Kolin ,μία μικρή κωμόπολη 20 μίλια περίπου ανατολικά της Πράγας . Γιος του Valcav που ήταν ελαιοχρωματιστής και της Johanna Sudek
..μεγαλώνοντας απογοήτευσε την μητέρα του που ήθελε να τον δει να σπουδάζει και να ακολουθήσει ακαδημαϊκή καριέρα γιατί ήταν κακός μαθητής.
Διαβάζοντας λοιπόν τις σχετικές πληροφορίες από την βιογραφία του γραμμένη από την Αnna Farova (Poet of Prague -A photographer's life) θα δει κάνεις ότι ενώ ότι ο Sudek δεν ήταν καλός μαθητής παρόλα αυτά έτρεφε μια αγάπη για τα βιβλία .Η αγάπη αυτή τον οδήγησε να γίνει αρχικά Βιβλιοδέτης.Μάλιστα στα 17 του πήρε και το...πτυχίο του από την "Royal Bohemian school of Crafts" .Όμως η τέχνη που πραγματικά αγαπούσε ο Josef ήταν άλλη η φωτογραφία.
Η αδερφή του μάλιστα σπούδασε πρώτη αυτή φωτογραφία...αλλά δεν είχε το ταλέντο.
Ετσι παράλληλα με τις σπουδές του,αποκτά μια μικρή και απλή φωτογραφική μηχανή και αρχίζει να τραβά φωτογραφίες .Έτσι θα αρχίσει μια μεγάλη καριέρα που θα μας χαρίσει πραγματικά αριστουργήματα στη τέχνη της φωτογραφίας. Δυστυχώς ο sudek αναγκάστηκε να καταταγεί στον στρατό και να λάβει μέρος στον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο .Το 1916 τραυματίζεται στο Ιταλικό μέτωπο , η πληγή μολύνεται και χάνει όλο του το δεξί χέρι...η φωτογραφία τον κερδίζει ολοκληρωτικά και κατά την διάρκεια της νοσηλείας του στο νοσοκομείο φωτογραφίζει τους συναδέλφους του.

Αυτή είναι και η αρχή...
Μετά το τέλος του πολέμου ασχολείται λοιπόν αποκλειστικά με την φωτογραφία . Σπουδάζει στο "School of graphic Arts" και 3 χρόνια αργότερα θα γίνει συνιδρυτής της "Ενωσης Τσεχικής Φωτογραφίας".
Ο Sudek αρχίζει και γίνεται γνωστός...και μετά την πρώτη έκθεσή του το 1933 ακολουθούν πολλές άλλες .Ο sudek γίνεται διάσημος...και για την ιστορία της φωτογραφίας γίνεται και είναι πια ένας μεγάλος δάσκαλός.
Πέθανε το 1976...Μία πολύ καλή αρχή για να "μπει" κάποιος στο μαγικό κόσμο του Sudek είναι να αγοράσει το βιβλίο -λεύκωμα "Poet of Prague -A photographer's life" .
----------------------
Mια συλλογή φωτογραφιών του Josef Sudek έχω ανεβάσει εδώ , δεν μπορώ να δείχνω τις Φωτογραφίες του δίπλα στις δικές μου ασημαντότητες ...ντρέπομαι και το θεωρώ και ιεροσυλία.
----------------------


"Poets don't invent poems
The poem is somewhere behind
It's been there for a long time
The poet merely discovers it"

Jan Skacel