Πάντα μου άρεσαν οι low-fi φωτογραφίες με διάφορες toy cameras,pinholes,κτλ.
Ενώ λοιπόν σε κάποιους "περφεξιονιστές" της φωτογραφίας αυτά τα πρωτόγονα "κουτιά " προκαλούν όχι και τόσο ευχάριστα συναισθήματα σε εμένα προξενούν ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα.
Βγαίνοντας " βόλτα" με την Holga μου για παράδειγμα νιώθω να φεύγει από πάνω μου όλο το άγχος του αν θα βγάλω καλές φωτογραφίες. Έτσι τις περισσότερες φορές νιώθω πραγματικά ελεύθερος να ασχοληθώ με το θέμα που θα φωτογραφίσω και αυτό με χαροποιεί θα έλεγα πραγματικά .Χωρίς να ξέρω ακριβώς το γιατί νιώθω ότι βρίσκομαι πιο "κοντά" στους παλιούς φωτογράφους ,πιο κοντά στο πνεύμα τους θα έλεγα καλύτερα...Τα παραπάνω είναι μια καθαρά προσωπική θέση βέβαια.
Ορίστε λοιπόν μια φωτογραφία τραβηγμένη με την Holga 120 CFN στις αρχές του προηγούμενου καλοκαιριού. To φιλμ που χρησιμοποίησα ήταν ένα ληγμένο απο το 1996 Kodak BW400CN.
4 comments:
Δε χρειάζεται να νιώθεις κοντά σε κανέναν την ώρα που φωτογραφίζεις, αρκεί να το ευχαριστιέσαι και να είσαι ο εαυτός σου, όπως γράφεις. Πάσα ομοιότητα με οποιονδήποτε συμπτωματική και ΑΝ.. προκύψει. Καλές φωτογραφίες! :)
Κοίτα,ο εαυτός μου είμαι πάντοτε , την "πνευματική" παρέα κάποιων μεγάλων την χρειάζομαι όμως ....όλοι μας έχουμε κάποιες επιρροές.Κάποιες φορές αυτές μπορεί να βγαίνουν και ασυνείδητα στο έργο μας.Μέχρις εκεί όμως...γιατί έχω δεί ορισμένους να κοπιάρουν ασύστολα κάποιους μεγάλους με την δικαιολογία ότι για να εξελιχθούν πρέπει να περάσουν και από αυτό το στάδιο.Προσωπικά δεν αποδέχομαι αυτή την θέση.
Συμφωνώ. Το "κόπι" είναι μια δουλειά που την έχουμε εμπιστευτεί στα φωτοτυπικά. Όποιος θέλει να βγάζει φωτοτυπίες αντί για φωτογραφίες, πρώτη πόρτα αριστερά..
Tα -νέα-? ήθη φαίνεται πως απαιτούν "κοπιάρισμα" και υποταγή...ευχαριστώ εγώ δεν θα πάρω!
Post a Comment