Ζέστη...

Αυτή η φωτογραφία τραβήχθηκε πέρυσι το καλοκαίρι με θερμοκρασία 46 βαθμών υπό σκιά...την παραθέτω για να την βλεπετε και να "δροσίζεστε"!

Aστικά τοπία

Ένα από τα αγαπημένα μου θέματα ,τοπία και εικόνες των από τις πόλεις μας.Δεν ξέρω γιατί αλλά αυτά τα άχαρα γκρίζα "αστικά τοπία", όλο αυτό το χάος από καλώδια καπνοδόχους και κεραίες μου προξενούσε μια περίεργη έλξη από μικρό παιδί...τόση ώστε αποφάσισα να τα φωτογραφίζω για να δείχνω πως βλέπω τις πόλεις και ιδιαίτερα την Αθήνα μέσα από την δική μου ματιά .Να λοιπόν μια φωτογραφία που τράβηξα πριν από μερικά χρόνια μια νύχτα στου Ψυρρή...

Περι κριτικής...

Με την πάροδο του χρόνου αρχίζω να καταλήγω σε κάποιες συγκεκριμένες απόψεις που μπορεί να ακούγονται κάπως ελιτιστικές μα πιστέψτε με στην πραγματικότητα δεν είναι..Σχετικά λοιπόν με την κριτική μιας φωτογραφίας και όχι μόνο, αυτό που πιστεύω είναι ότι δεν μπορεί να κρίνει κάποιος χωρίς να διαθέτει κάποιες απαραίτητες και βασικές γνώσεις και χωρίς να έχει "παιδευτεί" επ' αυτού.Δεν μπορείς να κρίνεις με άλλα λόγια κάτι που δεν καταλαβαίνεις.
Μπορεί κάποιος να εκφέρει μόνο την προσωπική άποψη του, κάτι που έχει τεράστια διαφορά από την κριτική και επειδή ισχύει το σοφό ρητό "Opinions are like assholes. Everybody's got one" του Κλιντ Ιστγουντ "κάποιο θετικό συμπέρασμα που να βοηθά και τον κρινόμενο αλλά και τον κριτή δύσκολα θα βγει.
Αλήθεια πως μπορεί να κρίνει κανείς μια φωτογραφία δρόμου όταν δεν έχει μάθει ότι σε αυτόν το τομέα φωτογραφίας δεν παίζει κανένα ρόλο ο "στραβός ορίζοντας" κλπ για παράδειγμα?
Μπορεί να κρίνει κάποιος σωστά όταν δεν έχει βγει στον δρόμο ποτέ με μια μηχανή στο χέρι?πως μπορεί να κρίνει κάποιος και η κριτική του να ληφθεί στα σοβαρά υπόψιν από τον κρινόμενο ότι σε μια καλλιτεχνική φωτογραφία μια παραμόρφωση του φακού ένα "κάψιμο" κάπου, μπορεί να αναδειχθεί από αδυναμία σε όπλο στα χέρια του έμπειρου(αντίστοιχα ένας έμπειρος κριτής θα καταλάβει σχεδόν άμεσα ότι ο φωτογράφος δεν είναι τυχαίος και αυτό το εχει κάνει επίτηδες) φωτογράφου ,χωρίς να έχει πιο πριν την απαραίτητη και αναγκαία τριβή με το "άθλημα"?
Πως μπορεί ο ακροατής της Μπεζεντάκου να κρίνει και να γράψει έστω και δύο λόγια που να έχουν κάποιο "ειδικό βάρος" για παράδειγμα για ένα έργο του(μάλλον εμπορικού) Arvo Part για να μην προχωρήσω σε "χάρτνκορ" καταστάσεις και στην θέση του Εσθονού τοποθετήσω τον συχωρεμένο συμπατριώτη μας Ι.Ξενάκη ?
Αρα λοιπόν το ρητό του Κλιντ μπορεί να ισχύει μεν στην γενική του μορφή αλλά επ'ουδενι δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως άλλοθι για να γράφει ο καθένας ότι θέλει για οτιδήποτε ή μάλλον ακριβέστερα για να πάρουμε στα σοβαρά αυτά που μας λέει...
Βέβαια ο "καλλιτέχνης" δεν μπορεί να κλείνει τα αυτιά του τελείως ,πρέπει κάποιες λίγες φορές να ακούει και απόψεις "μη ειδικών" να δέχεται και προπαντός να τις αξιολογεί.. κάτι που κάποιες φορές -και θέλω να προσεχθεί αυτό -μπορεί υπό ιδιάζουσες προϋποθέσεις και σε περιπτώσεις να να βοηθήσει έναν καλλιτέχνη που ίσως έχει "κολλήσει" και περιχαρακώσει την τέχνη του στο ιδεατό "κάστρο¨ μιας στείρας αντιεμπορικότητας, να προχωρήσει να κάνει ένα ,μικρο αποφασιστικό βήμα μπροστά.Σπάνια όμως...πολύ σπάνια.